حضرت پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «إن لربکم فی أیام دهرکم نفحات ألا فتعرضوا لها». می‌توان گفت یکی از این بادهای خوش و نفحات، محرم است. محرم فرصتی است که از آن بهترین استفاده را می‌توان کرد. چرا که «سفینة الحسین اسرع».
تنها مسئله‌ای که باید به آن توجه داشت این است که عزاداری ما برای امام حسین علیه السلام همانگونه باشد که ائمه می‌پسندند. مثل دیگر مسائل زندگی، برای عزاداری هم باید از خود ائمه الگو برداری کنیم. ببینیم ائمه چگونه دستور داده‌اند که برای امام حسین علیه السلام عزاداری کنیم؟
بدیهی است که برای رسیدن به پاسخ این پرسش باید به احادیث مراجعه نمود. بهترین احادیثی که ما را به هدف می‌رساند، گزارش جلساتی است که خود ائمه برای امام حسین علیه السلام برپا می‌داشتند. به عبارتی بهترین چیزی که ما می‌توانیم از آن الگو برداری کنیم، نحوه عزاداری خود ائمه است.
وقتی به چنین احادیثی رجوع می‌کنیم درمی‌یابیم که مهم‌ترین رکن عزاداری ائمه «گریه» بوده است. همانگونه که در احادیث دیگر، شیعیان را به این امر تشویق کرده‌اند. در کامل الزیارات می‌خوانیم:
حضرت ابو عبد اللَّه علیه السّلام در ضمن حدیث طولانى فرمودند:
کسى که یادى از حضرت حسین بن على علیهما السّلام نزدش بشود و از چشمش به مقدار بال مگس اشک خارج شود اجر او بر خدا است و حقتعالى به کمتر از بهشت براى او راضى نیست. (کامل الزیارات، ترجمه ذهنى تهرانى، ص324)
بنابراین ما باید «گریه» کردن را عزاداری اصلی خود در ماه محرم قرار بدهیم و مراقب باشیم اشتغال به دیگر مظاهر عزاداری - که مطلوب هم هستند - ما را از این عزاداری اصلی غافل نکند.
ان شاء الله عزاداری همه شیعیان مورد قبول حضرات باشد و ما را از دعای خیر خود محروم نفرمایید.
