پاسخ:
علیکم السلام برادر
اولین مشکلی که قمه زنی دارد، این است که باعث وهن مذهب تشیع میشود. مخصوصا در جامعه جهانی که دشمنان ابزارهای تبلیغی بسیاری در اختیار دارند و آن را به بدترین شکل، نمایش میدهند.
در مورد مطلبی که فرموده بودید: «به فرض اگر قمه هم نزنیم باز به یک کار دیگه ما گیر میدهند مثلا به مشکی پوشیدن ،به گریه کردن به سینه زدن و ...» باید گفت که باید میان مسائل و گزارههای دین تفاوت قائل شد. خداوند در آیه 104 سوره بقره میفرماید: «یا ایها الذین آمنوا لاتقولوا راعنا و قولوا انظرنا واسمعوا وللکافرین عذاب الیم» که در ترجمه این آیه چنین باید گفت: «ای کسانی که ایمان آوردهاید از کلمه «راعنا» استفاده نکنید و بگویید «انظرنا» و به سخنان پیامبر گوش بدهید و برای کافران عذاب الیمی است». خداوند متعال در این آیه به مسلمان دستور میدهد که از کلمه «راعنا» استفاده نکنند چرا که این کلمه دو معنا دارد: یکی اینکه «به ما توجه کن» و دیگر اینکه «ما را نفهم کن». مسلمانان هنگامی که از این کلمه استفاده میکردند منظورشان معنای اول بود و میخواستند به پیامبر بگویند به ما توجه کن ولی دشمنان، از معنای دیگر این کلمه استفاده میکردند و مسلمانان را مسخره میکردند. دستور آیه این است که مسلمنان گفتار خود را تغییر دهند و به گونهای باشند که دشمنان نتوانند سوء استفاده بکنند. به عبارتی خداوند نمیگوید شما کار خود را بکنید و اصلا توجهی به کافران نداشته باشید بلکه میگوید شما هم گفتارتان را اصلاح کنید. مقصود بنده این است که باید تا جایی که ممکن است سوژه به دست آنها ندهیم (طبق دستور آیه شریفه).
مطلب دیگری که باید متذکر شد این است که ما در همه مسائل دین نمیتوانیم چنین باشیم. بلکه در مسائل اصلی و مهم دین باید پایبند باشیم و تمسخر دشمنان اثری در ما نداشته باشد همانگونه در آیه 112 سوره انعام میفرماید: «... وَ لَوْ شَاءَ رَبُّکَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ مَا یَفْترَُون» که مقصود آیه این است که کاری به ایشان نداشته باش و ایشان را با دروغهایشان تنها بگذار. یعنی اگر ایشان گزارههای اصلی دین را - مثل نماز، حج، اصل عزاداری امام حسین علیه السلام و ... - به سخریه میگیرند، توجهی به ایشان نکن.
مطلب نهایی اینکه قمه زنی قطعا از موارد دسته دوم - یعنی گزارههای اصلی دین - نیست و جزء دسته اول میباشد. چرا که ما اگر قمه نزنیم هیچ یک از مسائل اصلی دینمان زیر سؤال نرفته است. همانگونه که هیچ یک از ائمه قمه نزدند و به آن سفارش هم نکردند. چرا باید برای چیزی که هیچ دستوری برای آن وارد نشده، موجبات وهن مذهب تشیع را پدید بیاوریم؟
مطلب دیگری که فرموده بودید: «پس بهتر است کار خودمان را انجام دهیم و بفکر شیعه شدن آنها نباشیم» باید گفت وظیفه ما این است که در مرحله اول دین خودمان را حفظ کنیم و در مرحله دوم به فکر شیعه شدن دیگران هم باشیم. چرا ما باید به خاطر کاری که هیچ تأکیدی از طرف ائمه بر آن نشده، چهرهای از تشیع را به نمایش بگذاریم که دیگران را از این آئین، فراری بدهیم. نهایتا اگر به فکر شیعه شدن کسی هم نیستیم لا اقل کسی را هم از تشیع فراری ندهیم.
از پایبندی شما به تشیع و عزاداری امام حسین علیه السلام بسیار خوشحال شدم. ان شاء الله موفق باشید و به ما هم دعا کنید.
منتظر نظر شما هستم.